Gazze kadar yalnız olmak
Gökyüzünden yağmur gibi yağarken
Islatmayan, serinletmeyen
Toprağın o güzel kokusunu esirgeyen
Bombalar altında

Gazze kadar yalnız olmak
Annelerin, babaların, kardeşlerin feryadında
Bir enkazdan çıkan
İki yaşındaki Muhammed’in cansız bedeninde
Ölümü sevmeyi, ölürken sevdiklerin biteviye

Gazze kadar yalnız olmak
çaresiz gözlerde, yardım dileyen bakışlara
Neden diye soran ağıtlara aldırmayan medeniyetlerde
Gömmek, tüm insani hasletleri
Kan kusan barut kokan toprağa

Gazze kadar yalnız olmak
Semada birleşirken eller
Yaradan’ın en kahhar sıfatını çağırırken diller
İmanın en zayıf haliyle buğzlardayken yürekler
Gazze kadar yalnız olmak
Nedir bilir misin sen ey insanlık?